WSPINACZKA W TATRACH…
(SONET TATRZAŃSKI…)
Zawieszona między ziemią a niebem
Moja dusza nad otchłanią-pod rajem…
Lgnie całym ciałem do gorącej skały,
Wczepionym w nią ,jak ptak pazurami…
Kocham skalny gzyms mały pod mą stopą…
Kocham występ skały trzymany dłonią…
Tulę twarz między skalne załamania…
To stan uniesienia…umiłowania…
Staję…Idę…Trzymam mocno…Najmocniej…
Powoli…Powoli…Jestem coraz wyżej…
Pnąc się mozolnie jestem coraz bliżej…
Gdy obłoki muskają moje stopy,
A orła widzę na mej doliny tle-
Gorące łzy szczęścia Bogu memu ślę…
Gielbar
Etykiety:
łza,
niebo,
obłok,
orzeł,
skała,
Tatry,
umiłowanie,
uniesienie,
wspinaczka,
ziemia
TATRY-MOJA MIŁOŚĆ...Sonet LXX
TATRY -MOJA MIŁOŚĆ
Sonet LXX
Welonem nocnych mgieł pokryte Tatry,
Zmorzone o słonecznym poranku snem-
Ze świtem ożywają światłem,cieniem...
Wraz z poranną rosą wchłaniają mnie...
Przywołują mnie swoim majestatem,
Obiecują mnóstwo niezbywalnych chwil...
Stoki witają limbami,smrekami...
Szczytom-wiatrem podszyta czapka z chmur...
Wracam,gdy po stokach płyną zmierzchłe mgły-
Jesienią bywają często takie dni...
Patrząc z dolin ku szczytom-znów tęskno mi...
Gdy naprawdę kochasz-to serce nawet
Wyczerpane koncert zmęczeniem swym gra...
Po zejściu z gór nigdy nie szkoda dnia...
Gielbar
TATRY-MOJA MIŁOŚĆ...Sonet LXX
TATRY -MOJA MIŁOŚĆ
Sonet LXX
Welonem nocnych mgieł pokryte Tatry,
Zmorzone o słonecznym poranku snem-
Ze świtem ożywają światłem,cieniem...
Wraz z poranną rosą wchłaniają mnie...
Przywołują mnie swoim majestatem,
Obiecują mnóstwo niezbywalnych chwil...
Stoki witają limbami,smrekami...
Szczytom-wiatrem podszyta czapka z chmur...
Wracam,gdy po stokach płyną zmierzchłe mgły-
Jesienią bywają często takie dni...
Patrząc z dolin ku szczytom-znów tęskno mi...
Gdy naprawdę kochasz-to serce nawet
Wyczerpane koncert zmęczeniem swym gra...
Po zejściu z gór nigdy nie szkoda dnia...
Gielbar
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz